Instelling werkgroep Nationaal Strategisch Veiligheidsplan
Paramaribo .– Terwijl het de Surinaamse overheid niet lukt veiligheidsmaatregelen te nemen ten behoeve van het leven van alledag in Suriname, heeft de Raad van ministers onlangs op voorstel van de minister van Justitie en Politie de instelling van de werkgroep Nationaal Strategisch Veiligheidsplan geaccordeerd. Deze werkgroep wordt per 15 oktober voor de duur van een jaar ingesteld. Dit initiatief lijkt verbluffend veel op die van Nederland, ondanks het feit dat Suriname ogenschijnlijk niets van Nederland moet hebben. In plaats dat Suriname zich hoofdzakelijk toelegt op dagelijkse perikelen als;
.• rijden onder invloed
.• inbraak
.• beroving en verkrachting, niet zelden gepaard gaande met moord
moet Suriname zonodig laten blijken dat het in dat land ook ernst geboden is met de nationale veiligheid en bijgevolg met het terrorisme.
Suriname kent geen dreiging van buitenaf maar die zit bij haar in haar lymfestelsel. Dit initiatief is een uitvloeisel van de post doctorale cursus ‘Theory and Reality of the Security of Small States’ die is verzorgd door de Institute of International Relations van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Tengevolge hiervan is door enkele docenten het initiatief genomen een Nationaal Strategisch Veiligheidsplan (NSV) te ontwerpen: Het Nationaal Veiligheidsplan van de Surinaamse samenleving en het duurzaam bestrijden van dreigingen in onze sterk veranderde globaliserende wereldgemeenschap.
Het gaat om een interdepartementale werkgroep die onder meer tot taak heeft voorstellen te doen tot het implementeren van het NSV. De werkgroep bestaat uit Mr.S.L.Lakhisaran, Mr. Drs. R.E.Karg, Mr.C. Klein, C.Hunsel, J.Slijngaard, D.Bandhoe, E.Kartowikromo, M.Karg, Mr. R. Ormskerk, H.Setrosentono, Mr.A.van der San, W.C.Ford, E.Tjien A Tak en G.Roozer. Aldus een gedeelte uit het persbericht van Voorlichting Justitie Terreurdreiging staat niet op zichzelf en komt in Suriname eigenlijk ook niet als zodanig voor.
Zo ook het gegeven dat er plotseling een inlichtingendienst geà¯nstalleerd zou moeten worden. De massapsycholoog vertrouwt niet blindelings het werk van de inlichtingendienst. Niet alles wat een inlichtingen.– en veiligheidsdienst doorgeeft is het toppunt van geloofwaardigheid. De overheid heeft feitelijk carte blanche met een inlichtingendienst die van nature de neiging heeft vage verhalen concreet te maken en aan te dikken. Als je mensen wilt aanzetten tot actie, moet je ook vertellen wat de redenen zijn. Vaak zijn die heel summier.
De verschuivingen in terreurontwikkelingen hebben belangrijke gevolgen voor het bedrijfsleven. In het algemeen moeten bedrijven zich realiseren dat het niveau en de vorm van het terreurrisico voortdurend aan verandering onderhevig zijn. Wanneer een regio meer of minder vatbaar wordt voor een aanslag verandert het risicoprofiel voor organisaties aldaar. De kwetsbaarheden in de bedrijfsvoering en inkomstenstromen verschuiven. Naarmate de conflicten in het Midden-Oosten zich verder ontwikkelen, kunnen er bijvoorbeeld meer internationale bewegingen van jihadstrijders verwacht worden.
Geldt deze algemene stelregel ook voor Suriname? Het antwoord is neen omdat het Surinaamse bedrijfsleven hoofdzakelijk te kampen heeft met het falen van het eigen management, gebrekkige knowhow, een gebrek aan innovatieve krachten, het verjagen en ontmoedigen van buitenlandse investeerders etc. Hierdoor is het intellectuele gedweep om met zoveel fanfare een veiligheidsplatform in een land als Suriname op te zetten buitengewoon ludiek en potsierlijk.
