Rancune, ressentiment en haatdragendheid bij Waterkant.net
Degene die zich aangetrokken zou kunnen voelen tot het schrijven van een cultuurpsychologische verhandeling over Waterkant.net, zou vooraf zijn/haar inspiratie kunnen opdoen via de geestesgesteldheid van de van een mentale regressie getuigende redactie en directie deze website. Waterkant.net wordt beheerd en bestuurd door lui die denken tot veel in staat te zijn maar die altijd weigerachtig zijn gebleven als het gaat om de volmondige erkenning van hun beroerde mentale vermogens. De zwakgeletterde maar evenredig rancuneuze en haatdragende redactie heeft de instelling van fundamentalistische moslims’ en redeneert dientengevolge als volgt: “Liever alles verliezen dan onze illusies, of die gegrond zijn of niet’. Achterdocht, jaloezie, rancune, bedriegerij, pesterij, psychologische terreur, onredelijkheid en al die andere zaken die tot de infernale mogelijkheden van waterkant.net behoren, vormen tezamen de bittere realiteit. Het zijn onedele drijfveren, waar Waterkant.net resoluut mee en zelfs met een sadomasochistische inborst mee te koop loopt.
Waterkant.net bevestigt in haar optredens naar buiten toe dat hun waardigheid zich beperkt tot het onderdrukken van de drijfveren van degenen die tegen hen zijn. Het malafide personeel van dit subsidie rovende gilde bestaat weliswaar uit lui die pretenderen een zekere waardigheid te hebben maar die hun primitieve driften aanwenden om hun eigen geestelijke onvermogen te sublimeren tot iets dat onuitroeibaar is. Een ieder binnen Waterkant.net wreekt zich op haar eigen bange benepenheid en op het onvermogen van haar inhabiele medewerkers. Men wordt er gedreven door rancune, juister de drijfveer die een website van dit inferieure allooi in stand kan houden. Binnen de muren van hun emotionele- en sociale intelligentie manifesteert deze website zich als een georganiseerd ressentiment, hetgeen betekent: ‘ het recht om onbeperkt elke criticaster op een goedkope wijze te beschimpen zonder inhoudelijke kritiek op betrokkene hoeven te hebben en allen te haten die tegen het Waterkant.net gilde is.
Het verschijnsel ‘rancune’ kan men enerzijds vanwege deze attitude niet eens uit de betrekkelijke anonimiteit van de dagelijkse psychologische kwalificaties van Waterkant.net halen, anderzijds blijft de rancune als drijfveer hoogtij vieren. Het hebben van een eigen identiteit betekent bij Waterkant.net zoiets als het hebben van het recht op ressentiment, op een al of niet georganiseerde wraak, hoewel het begrip identiteit bij Waterkant.net hetzelfde is als een gesnotter ondanks het gebruik van een wagonlading Vitamine-C tabletten. De benepenheden waaraan deze letterhatende pseudo letterminnaars zich te buiten gaan, zijn symptomen tengevolge van een geknot zielenleven. Dit tropisch tamboereren van een stel Monkies binnen waterkant.Net op dreigende imaginaire onbillijkheden tegen hen, zegt veel over hun verheven gevoel van verongelijktheid tegenover de in redactioneel opzicht beter getalenteerden. Hierdoor kan er met recht worden gesteld dat de moeilijkheid m.b.t. de identiteit van directie en medewerkers van Waterkant.net uit achtervolgingswaan, afgunst, psychologische terreur, sadisme, agressieve verlegenheid, wrokkigheid, pesterigheid, kinderachtigheid bestaat.
In het functioneren van Waterkant.net heerst een mythologie van het Kwaad, kortom een doodsdrift. De redactie en directie van waterkant.net scheppen een hoogstpersoonlijke voorstelling omtrent hun rivalen en hangen deze verwrongen voorstelling tenslotte op aan een gebrekkig samenhangen, toevallige kennis, waanideeën en idealen, allemaal gebaseerd op een onvaste ondergrond. Het is voor de kritische denker een lamme wijsheid die bewerkstelligd wordt door de tandraderen van het moeizaam in elkaar willen draaien van een visie. De prestatie van Waterkant.net wordt voortdurend getoond in een categorisch imperatief van geforceerde wil en illusie. Men kan nà³g zoveel goede wil tonen als men maar wilt, achterdocht, afgunst, rancune, wraakzuchtige pesterij overwoekeren dit alles in haar totale omvang. De kleffe boodschap bereikt toch zijn bestemming, hoe ongaarne hij ook in ontvangst wordt genomen. Bij zo een consistent en gelijkblijvend geknoei is het begrijpelijk dat het een heksentoer is voor een incapabele redactie en directie om tijdig te voorkomen dat de lezers in de gaten hebben door een stel dilettantistisch ongeregeld in het ootje te worden genomen.
Het mirakel van Waterkant.net is het tegenstrijdige van haar erbarmelijke redactionele kwaliteit in technische zin. Zelfs de toetreding van een zich taalbeheerst wanende Oerang Oetang uit het Surinaamse Marrongebied tot de redactie heeft deze website.net geen windeieren gelegd. Betrokkene gebruikt Waterkant.net juist als zeepkeestje om zijn Freudiaanse geremdheid op al zijn rivalen te kunnen doen botvieren. Hierdoor is de redactie van Waterkant.net uitgegroeid tot een minuscuul wereldbeeld waarin slechts plaats is voor een minimum aan redelijkheid, en een manier van schrijven waarvan de troebelheid, irrationaliteit, proleterige hufterigheid etc. onmiddellijk opvallen. Men is er structureel paranoid en ervaart elke gebeurtenis als iets bedreigends waardoor men achter alles iets onheilspellends zoekt. In situaties waarin dit extreme vormen aanneemt en een normaal functioneren belemmert, is er uiteraard sprake van een Paranoà¯de persoonlijkheidsstoornis. Eigenlijk zou deze laatste voer moeten zijn voor de enige Marron binnen de redactie van Waterkant.net die ook nog een kunstmatig opgewekte psycholoogblijk te zijn, ware het niet dat betrokkene aan dit psychische euvel zelf ten onder gaat. Rabin Gangadin
Snap je zelf nog wel wat je schrijft sukkel? ;D
Ja zeker Bitch,
Ben niet zo’n analfabeet als jij.
haha de outcast van waterkant hier op if
waarover hebben jullie het?
waarover hebben jullie het?
Hoe lang heb je erover gedaan om dit gezever neer te typen?!
Je had wat meer Grammaxone tot je moeten nemen, want schijnbaar heeft die ene slok alleen je brein vertroebelt!
Als je zelf enige kennis van de grammatica had zou jij wat specifieker zijn i.p.v jezelf op deze wijze ten toon te stellen.
Probeer nooit jezelf te overstijgen dan wel te overtreffen, vooral als je eerder gelijkenissen vertoont met een verstandelijk zwakkere dan met een slimmerik.