Kent Nederland een rassenjustitie?


In een eerdere column deed ik er kond van dat volgens de Nederlandse onderzoeker dr. B. Rovers de zwarte dief binnen de criminele nijverheid van Nederland een groter risico loopt dan de blanke fraudeur. Rovers schrikt er niet voor terug het opsporingsonderzoek jegens allochtonen “een laffe vorm van opsporingsonderzoek” te noemen, “een gescharrel in de marge”. Het onderzoeksrapport, getiteld “klassenjustitie in Nederland “ (mei 1999) werd evenals andere (geruchtmakende) publicaties in Nederland keurig ingelijfd bij het gezelschap van: “gebakken-lucht-literatuur“.

In deze negatie hebben Hollanders toch wel iets gemeen met Surinamers, schiet het mij opeens te binnen. Als Surinamers een bepaalde prestatie van een landgenoot niet willen weten en/of kunnen vellen, reageren ze er geëlektriseerd en minzaam op met de volgende connotatie: “Die man!! die man oewwoonde vlak vlak naast mij als een kleine kleine jongen. En nu hij zou volkens jou een boek hebbe geskreve. M’n mars!“ Hollanders hebben op hun beurt er zoiets van: “Dat zal hem op een bepaalde manier gewoon gelukt zijn. Ik doe er toch niets mee. Misschien had ik het zelf ook kunnen schrijven“

Vanuit de allochtone gemeenschap begint ietwat dofjes op te klinken dat het Nederlandse rechtssysteem zich schuldig zou maken aan rassenjustitie. Autochtonen reageren hierop vanuit hun Calvinistische benepenheid als volgt: “Dat kennen wij in Nederland niet. Ons rechtsstelsel functioneert echt wel prima. In hun eigen land zouden zij misschien zonder proces opgeknoopt zijn. Ze mogen blij zijn dat zij hier via een eerlijk proces nog veroordeeld zijn. Natuurlijk is het is voor de veroordeelde nooit prettig de consequenties te moeten dragen voor zijn criminele daden … “

Moeilijk oplosbare zaken, meestal gepleegd door blanke hoger opgeleiden en blanken die met veel geld hun misdrijf kunnen verdoezelen, blijven volgens Rovers vaker onbehandeld. Aan de hand van zijn onderzoeken concludeert hij dat de politie weinig geneigd is op te treden tegen personen met macht en invloedrijke relaties. De officier van justitie die zijn eis baseert op de verwachte toekomst van de verdachte en de kans op herhaling van het delict, vraagt bij sociaal en economisch zwakkeren vaker vrijheidsstraffen. Als hij in de rechtszaal veel tegenstand verwacht, wat bij een dure advocaat vaker het geval zal zijn, zal hij bovendien extra hoge eisen stellen aan het bewijs en de verdachte sneller het voordeel van de twijfel willen gunnen. Allochtonen maken veelal gebruik van pro-deo advocaten waarvan de meeste de welsprekendheid hebben van een astmatisch aquarium visje en de schrijfvaardigheid van een melaatse lijder aan dyslexie.

De objectiviteit gebiedt mij echter op te merken dat ik als strafrechtonderzoeker (ik ben al à³ver de helft van dit tweede proefschrift ) waarachtig geen literatuur ken die een beschuldiging als voornoemd zou kunnen ondersteunen, hetgeen niet weg neemt dat er vanuit de macht van het Openbaar Ministerie (OM) het één en ander er weldegelijk uit valt te lichten.

Zonder dat ik de intentie heb de lezer te overladen met juridische termen, vermag ik bij deze op te merken dat de officier van justitie en de rechter zich vanuit het opportuniteitsbeginsel en de discretionaire bevoegdheid, zoals dat in het strafrecht heet, zich allerlei vrijheden kunnen toe-eigenen. Opportuniteit houdt in dat er op een geschikt moment strategisch kan worden toegeslagen. Vaak worden er allerlei irreële feitjes en feitjes bij aangesleept om de klagende partij à³f anders beklaagde in een keurslijf te wringen waar betrokkene het verder mee moet doen. Discretionaire bevoegdheid is een oncontroleerbare, onbetwistbare gezagshouding. à“f op z’n Surinaams: “Ik ben groot, ik ben hier de baas. Ik mag. Mond dicht!“

ImagePersoonlijk ben ik van oordeel dat allochtonen een objectieve en eerlijke rechtsgang mislopen in processen waarvoor er geen rechtsmiddelen meer open staan. Als voorbeeld zou ik kunnen aanhalen: artikel 12 sv procedure waarbij een slachtoffer bijvoorbeeld het niet eens is met de sepotbeslissing van de officier van justitie en zich bij het hof kan beklagen over diens beslissing. De uitspraak van het Hof is dan ook bindend, want God heeft gesproken. Een officier van justitie tegenover een allochtoon laten vallen, is een ondenkbare zaak. Verder de Centrale Raad van Beroep waarbij een burger zich kan beklagen over het gedrag van een sociale verzekeringsinstelling (bijstand, WAO, WW, etc. ). In elf van de tien gevallen wordt het publieke orgaan in het gelijk gesteld. Bij fraudegevallen, w.o. fraude met uitkeringsgelden, kan het zijn dat de rechter ondanks alle ter zitting gebrachte bewijsmiddelen, de allochtoon een straf oplegt, omdat hierbij vooroordelen zouden kunnen meewegen, in dezer voege: “jullie profiteren van onze gelden en gaan jullie ook nog een keer onze gemeenschap bestelen.. “, hoewel de allochtoon zelf ook meebetaalt aan het riante salaris van leden van het OM, het overig overheidspersoneel, publieke omroepen, etc.

Rechters zeggen immers van zichzelf dat zij ook mensen zijn. Het “mens zijn“ kan ook gepaard gaan met negatieve menselijke zwaktes , zoals: antipathie, negatie, ressentiment, vooringenomenheid, gevoeligheid voor populistisch aangewakkerde waardeoordelen, etc. etc. Tot slot zijn rechters op grond van hun ooit met een pretpakket behaald VWO diploma en vier jaar primitieve kneuterigheid op de rechtenfaculteit benevens hun legitieme lichaamsovertrek, voor het leven benoemd als officier van justitie of anders als rechters. Zelf heb ik er altijd voor gepleit rechters en officieren van justitie aan te trekken uit het reservaat van: sociologen, taalkundigen, filosofen, mathematici etc. die met een applicatiecursus rechtswetenschappen een benoeming tegemoet zouden kunnen zien.

Hollanders noemen zich stoà¯cijns en sanguinisch maar in feite zijn ze even emotioneel, bijgelovig en onderkoeld als de primitieve volkeren die in alles wat organisch en anorganisch is, een goddelijke bezieling legt (= animisme). In Nederland doen ze dat met de beroepsbevolking, waaronder politie, officieren van justitie, rechters, het overheidspersoneel etc..

Rabin Gangadin

Reacties
  1. Reply
    Gast
    maart 29, 2007 om 3:23 pm
    opmerkingen

    1.Het opportuniteitsbeginsel betekent dat het OM kan afzien van vervolging van strafbare feiten als daarmee een hoger algemeen maatschappelijk belang wordt gediend.
    2.Er zijn ook – weliswaar niet veel – allochtone rechters.Voorbeeld is Hennah Buyne,opvolger van Aboutaleb in Amsterdam
    3.Over dit onderzoek is genoeg gepubliceerd:De hollende kleurling van J.Doomen en Dubieuze zaken van de psychologen H.F.M. Crombag, P.J. van Koppen en W.A. Wagenaar.

  2. Reply
    Gast
    maart 29, 2007 om 8:22 pm

    … OM kan afzien van vervolging van strafbare feiten als daarmee een hoger algemeen maatschappelijk belang wordt gediend.

    Het begrip
    opportuniteitsbeginsel wil ik, Rabin Gangadin, middels een casus nader adstrueren:

    Meneer A.wordt vervolgd wegens het plegen van valsheid in geschrifte jegens meneer B.

    Meneer B.is weliswaar een goede bekende van meneer A.maar blijkt achteraf dat die zich liet omkopen door zijn buurman, meneer Jan van der Piet,
    waar meneer A.jaren een buurtconflict mee bleek te hebben.
    Jan van der Piet wilde zelf bepaLen wie hij als buurman wilde hebben, ook al ging het om een koopwoning.

    Omdat Jan van der Piet een familielid als brigadier van politie in zijn domicilie bleek te hebben, kreeg de zaak een andere wending.

    Het feit is dat meneer B. eens ten gunste van de heer A. een verklaring had aflegd
    welke belastend zou werken ten nadele van de
    heer Jan van der Piet .

    De brigadier als voornoemd laat zijn familie niet vallen tegenover een zwarte en maakt van zijn positie
    gebruik meneer B ertoe te bewegen zijn verklaring in te trekken en heer A. te laten opdraaien voor het feit dat hij zogenaamd buiten het medeweten van meneer B een belastende verklaring jegens Jan van der Piet liet opmaken.

    De zaak kreeg een strafrechtelijke wending en meneer A werd onderworpen aan een strafrechtelijk onderzoek.

    Hem werd verweten dat hij meneer B ertoe zou hebben aangezet jegens Jan van der Piet een valse, belastende verklaring af te leggen
    door op naam van meneer B., zonder diens medeweten, valselijk een verklaring op te maken.

    Tijdens het politieverhoor, ook nog uitgevoerd door voornoemde brigadier van politie (= partijdige man ) verklaarde meneer A waarheidsgetrouw de desbetreffende verklaring daadwerkelijk
    te hebben opgesteld, echter in opdracht en aanwijzing van meneer B.

    Het opportuniteitsbeginsel
    laat in dit onderhavige geval echter toe dat de brigadier, wiens belang bij deze gediend is, deze verklaring van meneer A opportuun denatureert, hetgeen betekent dat de politie dat gedeelte eruit haalt dat zij voor haar nobele doelstelling nodig denkt te hebben meneer A veroordeeld te krijgen door de politierechter.

    Bijgevolg maakt men van de verklaring van meneer A het volgende relaas:

    \”A heeft verklaard de verklaring jegens Jan van der Piet zelf te hebben opgesteld \”.

    De rest ( = in opdracht en aanwijzing en aanwijzing van meneer B )wordt in het kader van dit opportuniteitsbeginsel weggelaten.

    Op grond van voornoemde zinsnede wordt A dan ook strafrechtelijk veroordeeld.

    In hoger beroep worden getuigen van zijn kant niet toegelaten omdat ee n rechtsregel erin voorziet dat \”wat deze getuigen zouden willen verklaren, niets zouden toevoegen aan datgene wat jegens meneer A al bekend was\”.

    Het enige maatschappelijke belang dat hierbij gediend is, is het feit dat de politie, als het begin van de strafrechtketen, zoals Rovers stelt, blaam zou kunnen treffen. Dit is het mmatschappelijk belang dat bij dee gediend is.

  3. Reply
    Gast
    maart 30, 2007 om 12:25 pm
    Maatschappelijk belang

    Wat u bedoelt is dat het OM zijn bevoegdheid gebruikt voor een ander doel dan waarvoor het is bestemd.

  4. Reply
    Gast
    maart 30, 2007 om 4:09 pm
    van Ben

    Met belangstelling ben ik dit artikel gaan lezen, maar aan het eind gekomen heb ik het gevoel dat het artikel niet af is. Rabin, zou je in een aanvulling op dit artikel duidelijk kunnen maken wat je bedoelt te zeggen. Alvast bedankt.

  5. Reply
    Gast
    maart 30, 2007 om 7:06 pm
    reactie op van Ben

    Weledele heer van Ben,

    Ik eindig mijn column met de regel dat de wijze waarop zogeheten primitieve volkeren de natuur en natuurelementen vereren alsof die Goden zouden zijn, Nederlanders in eigen land hetzelfde doen met een bepaalde beroepsbevolking, bestaande uit: rechters, officieren van justitie,
    politie etc. , ondanks het feit dat Nederlanders de reputatie claimen een nuchter volk te zijn.

    Rabin Gangadin

  6. Reply
    Gast
    maart 30, 2007 om 7:08 pm
    reactie

    Quote:
    Wat u bedoelt is dat het OM zijn bevoegdheid gebruikt voor een ander doel dan waarvoor het is bestemd.

    unquote:

    Exact. Lees ook de dissertatie, getiteld: de macht van het OM (1991)

  7. Reply
    Gast
    april 13, 2007 om 9:50 pm
    Column?

    Mag ik even een domme vraag stellen?
    Hoezo wordt dit stuk van de weledelgeleerde heer Gangadin een column genoemd?
    Waar is de satire, waar is de spot, kwinkslag, grap of wat dan ook die ik bij een column verwacht? Het lijkt lijkt meer op een dissertatie, overigens ongelooflijk saai om te lezen, dan een column. Iemand die zoveel woorden nodig heeft om een punt te maken, moet geen column schrijven.
    En over je onderwerp: het is natuurlijk zo oud als de wereld dat degene met het geld ook het recht en de \’bjectieve waarheid\’ aan zijn lant heeft.
    Eddie (van Waterkant)

  8. Reply
    Gast
    april 13, 2007 om 9:51 pm
    correctie

    Ik vergat van het lachen een paar letters:
    Het is natuurlijk zo oud als de wereld dat degene met het geld ook het recht en de \’objectieve waarheid\’ aan zijn kant heeft.

    Eddie(van waterkant)

  9. Reply
    Gast
    april 15, 2007 om 12:38 am

    lachen om een saai geschreven stuk? Hoe kan dat?!

    Lijkt alsof bij Eddie de
    lachspieren meer in zijn anale spelonk zijn geimplanteerd.

  10. Reply
    Gast
    april 16, 2007 om 8:15 pm
    Mijn anale spelonk?

    Wat heeft die er nou weer mee te maken? Pffff.
    Is dat nou alles wat je te zeggen hebt? Nou boehoe hoor …
    Ik zal er toch maar even serieus op ingaan. Ik moest lachen om de manier waarop de heer Gangadin zichzelf serieus neemt en een hoop moelijke woorden weet te gebruiken.
    Trouwens, ik weet niet wat jij daar hebt zitten maar ik heb geen spelonken in mijn lichaam. Beetje op je teentjes getrapt? Bedoel het niet persoonlijk hoor. We zijn toch allemaal volwassen spelonken, ik bedoel mensen?

  11. Reply
    Gast
    april 17, 2007 om 6:56 pm
    eddie

    Ben je nu al uitgepraat?
    wat een kleuterforum…

Laat een antwoord achter aan Gast Annuleer reactie


Let op. Het e-mailadres is niet verplicht maar hou er rekening mee dat deze wel gepubliceerd.

Register New Account
Wachtwoord opnieuw instellen