Familie, een last of een zegen?


Toen ik enige tijd terug werd geà¯nterviewd voor een televisieuitzending van OHM heb ik uitvoerig gesproken over de rol van de hindoestaanse familie bij de echtscheidingen die ik de afgelopen jaren heb behandeld. Helaas is van dit gedeelte van het interview niets uitgezonden. Onlangs werd ik weer geconfronteerd met familierelaties maar dan in een tweetal strafzaken. Bij echtscheidingen heb ik mogen ervaren dat het echtscheiden niet alleen een kwestie is tussen man en vrouw maar dat vaak de familie op alle fronten, gewild of ongewild, een van de partijen bij staat. Dit gebeurt vaker bij Hindoestanen dan bij Nederlanders. Nederlanders kunnen vrij nuchter en zakelijk naar een echtscheiding kijken. Hindoestanen zijn erg emotioneel en heel de familie bemoeit zich met de zaak waardoor het voor partijen alleen maar moeilijker wordt om zonder wrok uit elkaar te gaan. Mijn eigen beeld over hindoestaanse waarden en normen; klaar staan voor elkaar, elkaar steunen, het (ver)zorgen voor elkaar, is inmiddels achterhaald gebleken.

Enige tijd geleden mocht ik een hindoestaanse minderjarige bijstaan in een strafzaak. Deze jongeman had gedragsproblemen en was in ernstig mishandeld door zijn vader. Zij ouders waren gescheiden en zijn moeder kon hem niet meer aan. Hij verbleef daarom in jeugdinstelling. Hij was opgepakt wegens een roofoverval en moest 30 dagen in voorarrest in de gevangenis doorbrengen. Zijn moeder wilde hem niet in de weekeinden opvangen als hij uit de gevangenis zou komen. Zijn vader, die hij jaren niet had gesproken, deelde mij mede dat hij zijn zoon niet elk weekend kon bezoeken vanwege de kosten van het openbaar vervoer. Ik was geschokt want, was er dan niemand die zich bekommerde om deze jongen? Ik vroeg naar andere familieleden waar hij misschien terecht kon. Echter mij werd medegedeeld dat ook zij deze jongen als lastig bestempelden. Kortom er was geen nanie/nana of adjie/adja of dadi/dada of een ander familielid te vinden dat het lot van deze jongen aantrok. In deze zaak ontbrak de betrokkenheid van familie volledig.

Het tweede geval is een jongeman die zijn vriendin ernstig had mishandeld terwijl zij zwanger was. In deze zaak werd ik dagelijks opgebeld door allerlei familieleden die zich voornamelijk zorgen maakten over de jongen. Zijn vriendin kreeg de schuld en moest de aanklacht maar intrekken. Om het de vriendin nog makkelijker te maken had de familie de woning van de jongen leeggehaald zodat de zwangere vriendin in een leeg huis moest leven. De jongeman liet zich volledig leiden door zijn familie. In deze zaak had de betrokkenheid van de familieleden geleid tot een ernstige relatiebreuk tussen de jongeman en zijn vriendin.

Gelukkig mag ik in mijn eigen omgeving ervaren dat familieleden bereid zijn elkaar op te vangen en te verzorgen. Echter vele anderen die ik over dit onderwerp sprak lieten mij weten dat men niet meer, zoals in de tijd van onze opa en oma, bereid is voor elkaar te zorgen. Een ieder kent wel het geval van een familielid dat door opa of oma of een tante en oom is opgevoed in plaats van de natuurlijke ouders. Toch vreemd want financieel gezien hebben wij nu meer dan vroeger onze grootouders. Ik kom dan ook tot de conclusie dat de titel van dit artikel dient te worden aangepast. Heden ten dage geldt misschien wel “Familie vroeger een zegen, nu een last ?

Door: Santa Gopal (Klik hier voor meer informatie)

3 Reacties
  1. Reply
    Gast
    februari 18, 2005 om 9:16 pm
    zo gaat dat

    In tijden van nood leer je je vrienden kennen.

  2. Reply
    Gast
    maart 9, 2005 om 10:20 pm

    kortom: zonder nood weet je niet wie je vrienden zijn

  3. Reply
    Gast
    maart 26, 2005 om 1:41 am

    8)

  4. Reply
    Gast
    maart 26, 2005 om 1:41 am

    :zzz

    Schrijf een reactie


    Let op. Het e-mailadres is niet verplicht maar hou er rekening mee dat deze wel gepubliceerd.

    Register New Account
    Wachtwoord opnieuw instellen