Aardbeving in Suriname
Suriname heeft van oudsher bekend gestaan als land dat naast een vruchtbare bodem alwaar een dooie tak makkelijk bloesems en bladeren kon krijgen, ook nog gevrijwaard zou zijn van natuurrampen. Deze aanname bleef lang gestand tot goudzoekers de Surinaamse bodem begonnen te vergiftigen met kwik en ander chemisch afval, de rivieren buiten hun oever traden en de eenmaal toch al volgelopen kraters op het wegdek ook in een meer deden veranderen. Op 30 november j.l. rondom 10 uur voor half vijf vond er een hevige aardbeving plaats in de buurt van Martinique met een kracht van 7.4 op de schaal van Richter. Op het eiland Guadeloupe kwam een driejarig meisje om het leven toen zij bedolven werd onder een ingestorte muur. Haar zevenjarige zus verkeert in kritieke toestand. De beving was ook in grote delen van het Surinaamse kustgebied voelbaar met als gevolg dat de drukte op straat enorm was toegenomen doordat mensen hun op de grondvesten trillende gebouwen waren ontvlucht. Kort na de beving werden redactie van kranten overspoeld met telefoontjes van personen die hun ervaring wilden doorgeven. Volgens velen zou er in hun huis en omgeving sprake zijn van een soort poltergeisteffect. In de Prinsessestraat stormden alle gasten uit een hotel en verzamelden zich op straat, tussen buurtbewoners die hun woning al waren ontvlucht. ‘Ik kan nog steeds niet begrijpen wat er gebeurde’, zegt Roy aan dWT. ‘Alle dingen in mijn kamer dansten’, zegt hij nog ongelovig. Het epicentrum van de beving bevond zich op 23 kilometer ten noordwesten voor de kust van het Caribische eiland op een diepte van ruim 145 kilometer. De beving werd gevoeld in Puerto Rico in het noordwesten van Martinique tot Venezuela, Guyana en Suriname op het vaste land van Zuid-Amerika. Meteoroloog Roël Oehlers zegt dat hoewel het om een krachtige beving ging die zich op zee voltrok, er geen vrees hoeft te bestaan voor hoge vloedgolven, de zogenoemde Tsunami’s. ‘ ‘Hoewel we niet in de directe zone zitten moeten we best alert zijn’, zegt Oehlers, doelende op aardbevingen. Vorig jaar werd Suriname ook al opgeschrikt door schokken van een aardbeving die zich voordeed voor de kust van Frans-Guyana.-. De hevigheid van een aardbeving wordt gemeten op de schaal van Richter, dit is een logaritmische schaal van de hoeveelheid energie die bij de schok vrijkomt. Een andere schaal is de schaal van Mercalli, waarmee vooral de gevolgen van de aardbevingen worden beschreven.
Schematische weergave van diverse golfpaden in de aarde. Een aardbeving verspreidt zich doorgaans in een cirkelachtige vorm en het midden van die cirkel wordt aangeduid met epicentrum. In het epicentrum zijn de schokken het grootst en vaak vindt men rond het epicentrum de meeste verwoestingen.Er zijn verschillende manieren om de locatie van een aardbeving te bepalen. De belangrijkste is het gebruik van P- en S-golven. Dit zijn twee verschillende golven die zich door de aarde voortplanten:
P-golven zijn longitudinale golven. Deze golven bewegen in dezelfde richting als waarin ze zich voortplanten (zelfde als geluidsgolven in lucht). Ze hebben een snelheid van ongeveer 6 km/s.
Deze golven bewegen loodrecht op de richting waarin ze zich voorplanten (net zoals golven op een wateroppervlak). Ze hebben een snelheid van ongeveer 3,5 km/s en zijn daarmee langzamer dan de longitudinale golven. De eerste golf wordt primaire golf genoemd (P-golf), omdat deze bij een aardbeving als eerste aankomt bij een seismisch meetstation. De transversale golf komt daarna en wordt daarom secundaire golf (S-golf) genoemd. Hoe langer de afstand die de golven afgelegd hebben, hoe groter het tijdsverschil is tussen de P- en S-golven. Uit dit tijdsverschil kan de afstand tussen het station en de aardbeving (=de epicentrale afstand) berekend worden. Met een meting uit één station kan een cirkel om dat station getekend worden waarin ergens de aardbeving heeft plaatsgevonden. Als je er een tweede station bijneemt, kan de aardbeving nog op twee plekken hebben plaatsgevonden – de twee snijpunten van de twee cirkels. Met drie stations en drie cirkels houd je precies één plek aan het aardoppervlak over. Dit is het epicentrum, afgeleid van het Griekse epi (="op").Een aardbeving vindt op een bepaalde diepte onder het epicentrum plaats. Dit noem heet het hypocentrum, genoemd naar het Griekse hypo (is "onder"). Aardbevingsgolven worden in de Aarde afgebogen door een geleidelijke variatie van de voortplantingssnelheid met de diepte, en gebroken of gereflecteerd worden door plotselinge veranderingen van deze snelheid, bijvoorbeeld op de kern-mantelgrens. Hierdoor ontstaat een complex geheel van golffasen
