Recensie: Nehlle Pe Dehlla
Saif Ali Khan en Sanjay Dutt spelen in deze komedie film twee oplichters: Jimmy en Johnny. Ze plegen allebei diefstal, alleen doet Jimmy dat ’s nachts en Johnny overdag. Erg slim zijn ze niet; de gevangenis is zowat hun tweede huis…;maar omdat ze maar kruimeldieven zijn, worden ze steeds snel vrijgelaten.
Na, voor de zoveelste keer samen vast te hebben gezeten, zijn ze op een avond in een bar. Even later treft Jimmy buiten een aangereden man:’Guptaji’ aan die nog net de woorden ‘Roxy Hotel, accounts department, 30 crores’ tegen hem weet te zeggen voordat hij overlijdt. Johnny hoort dit toevallig ook en ze besluiten allebei, onafhankelijk van elkaar, in het hotel te gaan werken om de 30 crores (5,1 miljoen Euro) te vinden.
Met valse verhalen worden ze allebei aangenomen. Op tijden dat niemand aanwezig is zoeken ze naar het geld. Daarbij komen ze niet alleen steeds elkaar tegen, maar ook de hotelmanager Balram (Shakti Kapoor), zijn nichtje Pooja (Bipasha Basu), die tevens de eigenaar van het hotel is en haar vriendin Kim (Kim Sharma).
Jimmy en Johnny komen er al snel achter dat Balram de 30 crores heeft verduisterd van Guptaji met behulp van drie gangsters. Vervolgens beginnen zij hem daarmee te chanteren. Balram geeft de opdracht aan zijn drie gangsters om Jimmy en Johnny te vermoorden, maar weet niet dat deze gangsters van plan zijn hun eigen baas te vermoorden om zo zelf in het bezit te komen van het geld. Wanneer iedereen naar Mauritius vertrekt, waar het geld is verstopt, beginnen de misverstanden, waarbij steeds de grote vraag is: ‘Is Balram dood of niet?’. Hij blijft in ieder geval tot het einde van de film in beeld, voor sommigen levend en voor anderen als lijk.
Vóórdat de hele cast naar Mauritius vertrekt is de film tamelijk saai. Ik durf dit deel van de film gerust droge humor te noemen. Alledaagse grappen, die al lang niet meer lachwekkend zijn, voeren de boventoon. Eigenlijk zouden de liedjes dit gedeeltelijk moeten compenseren, maar ook dat is niet zo. In het eerste deel heb ik mij nauwelijks vermaakt. Echte komedie was erg schaars.
Gelukkig veranderde dit enigszins in Mauritius. Er is eigenlijk één grote grap: Balram. Alle andere grappen hebben iets met hem te maken en dat maakt de film een matige komedie, en dat ook nog voor een (erg) jong publiek. Helaas is de verhaallijn ook niet erg sterk, wat ervoor zorgt dat de film tijdens vele scènes erg voorspelbaar is. In vergelijking met komedies als Phir Hera Pheri en Bhagam Bhag, waar ik het bioscooppubliek veelvoudig heb horen lachen, scoort deze film jammer genoeg een onvoldoende. Misschien had een grotere cast met kwaliteits-komedianten deze film nog kunnen redden van een mislukking.
Rashna Doerga
Dan ga ik deze film dus echt niet kijken. (in de bios dan) :grin
het was wel een leuke film..alleen alles leek zo voorspelbaar..vond het niet echt een topfilm
Ik heb deze film net gezien..ik vond het maar niks aan..ik lachte nerges bij zowat :|..vond het maar btje saai :$ :zzz