Michael Jackson, solitaire man met fysieke- en psychische ouderdomsklachten


Terwijl Charles Darwin, de grondlegger van de evolutietheorie, als blanke juist uitging van de fundamentele biologische gelijkheid van verschillende mensenrassen of bevolkingsgroepen tierde de rassenongelijkheid in het Amerika van de bokser Cassius Marcellus Clay, de zangeres Diana Ross en de pop artiest Michael Jackson welig. Alle drie de toppers werden geboren in een tijdvak waarin het Afro type in Amerika als minderwaardig werd beschouwd, zelfs tegenover de later massaal toestromende Latino’s die licht van tint waren en bij wie de brute criminaliteit haast een primaire levensverrichting was. De eerste twee gaven er duidelijk uiting aan middels hun publieke optredens terwijl de laatste dit corrumperende fenomeen helemaal niet als obsessie zag en/of zich genoopt voelde het een plaats toe te bedelen in zijn leven én in zijn pop carriere. Michael Jackson werd door zijn eigen vader veel vaker uitgescholden voor een luie neger dan door de blanke gemeenschap zelf.

Desalniettemin ging het oprukkende racisme in Amerika bij Jackson niet in de koude kleren zitten. In feite werd hij ermee op de navolgende wijze geconfronteerd. Zoals in Nederland de voetballer Ruud Gullit naar zijn hoofd geslingerd kreeg: “ook al ben je een Surinamer, ik mag je wel“ werd Michael Jackson doodgeknuffeld met de opmerking: “ook al ben je een neger, van ons mag je er echt wel zijn “ Emotioneel gingen allebei de toppers zich identificeren met hun roots maar rationeel hielden ze er rekening mee dat wanneer zij geëlektrificeerd uiting zouden geven aan dit soort insinuerende aantijgingen, het weliswaar afgelopen zou kunnen zijn met hun carrière gepaard gaande met een extensief publiek draagvlak.

Een vraag die onbeantwoord is gebleven of Michael Jackson tengevolge van de door hoofdzakelijk blanken beheerde muziekbusiness en entertainment halls begon te zwichten voor de blanke suprematie en op den duur zelfs een metamorfose als zodanig zou willen ondergaan. Kennelijk was hij zich niet meer bewust was van zijn donkere knappe uiterlijk maar liet hij zich gedreven door zijn metamorfose manie, allerlei blanke raskenmerken implanteren door cosmetisch keurslagers. Zijn spitse neus stond in schril contrast met zijn Negroà¯de porem. Deze chirurgische ingreep die zich zo vaak herhaalde, gepaard gaande met een toevallig in zijn “voordeel“ werkende huidziekte tengevolge waarvan hij steeds lichter van kleur werd, bezorgde hem tot slot het uiterlijk van de echtgenote van John Lennon, namelijk Yoko Ono. Beide leken op twee eeneiige zussen!

Psychologisch bezien begon Michael Jackson steeds meer in opstand te komen tegen zichzelf. Hij leed ongetwijfeld aan een identiteitscrisis. Dit werd voor hem ook aanleiding op zoek te gaan naar een “veilige “ plek waar hij zich thuis kon voelen en waar hij zich rustig kon wanen. Met volwassenen had hij weinig fiducie. De man stond voor hem symbool voor zijn oedipuscomplex, de strijd met de vaderfiguur. Hierdoor werd de door hem gekoesterde veilige haven in de meest letterlijke zin een kinderparadijs. Hij liet een pretpark aanleggen, bestemd en bedoeld voor zichzelf, voor kinderen en identificeerde hij zich het meest met Peter Pan. Michael Jackson gaf nooit interviews af zoals een volwassen, zichzelf respecterende popartiest dat doorgaans doet maar kwam zelfs verwend en kinderlijk dom over. Als man gedroeg hij zich op latere leeftijd puberaal, onvolwassen en bleef narcistisch gedrag vertonen, steeds bang om zich te binden. Naast narcisme traden bij hem op impulsieve gedragingen als rebelsheid, afhankelijkheid en manipulatiedrang op. De vrouw speelde in het leven van Michael Jackson onbewust de rol van moeder en moest voor hem overbeschermend en bezitterig zijn in de hoop de relatie zo in stand te houden.

Michael Jackson had de behoefte aan een moederlijk type maar had op den duur ten opzichte van zijn eigen vrouw steeds conflicterende gevoelens. Deze capita selecta aan persoonlijkheidsbeperkingen werd voor deze aerodynamisch wervelende popster fataal en was hij ondanks de hele wereld als sociaal draagvlak voor hemzelf, een zeer solitaire man met een waslijst aan fysieke – en psychische ouderdomsklachten op jonge leeftijd.

Rabin Gangadin

Reacties

      Schrijf een reactie


      Let op. Het e-mailadres is niet verplicht maar hou er rekening mee dat deze wel gepubliceerd.

      Register New Account
      Wachtwoord opnieuw instellen