Home » Columns » Hindostanen in Nederland

Hindostanen in Nederland

Categorie: Columns

Laat mij voorop stellen dat ik de diversiteit, zelfs de uniciteit van de Hindostaanse bevolkingsgroep in Nederland niet wens te bagatelliseren, in tegendeel! Het enige dat bij critici bovenal in het oog springt is de onderlinge nijd en afgunst, het ONgepaste wantrouwen, het negatieve zelfbeeld dat over en weer op elkaar wordt geprojecteerd ( = Ik Koe, Jij Ook Koe ), onderlinge competitie i.p.v. coà¶peratie, en wat dies meer zij. Uiteraard gebiedt de zorgvuldigheid een streng onderscheid te maken tussen de generaties die qua attitude veel van elkaar verschillen maar die, bezien vanuit een collectief verband toch aan hetzelfde euvel ten onder dreigen te gaan.

Bij de huidige generatie, dunkt mij, merk je amper een verschil tussen hen en hun Nederlandse leeftijdsgenoten hetwelk geen nadere toelichting behoeft. De generatie die met een been verankerd staat in het traditionele cultuurpatroon en met het andere in het Nederlandse cultuurpatroon zou wellicht als zeer prettig en aangenaam ervaren kunnen worden. Bij deze laatste zou het misschien wat uit kunnen maken of betrokkene in Nederland geboren en getogen is of die op zeer jonge leeftijd naar Nederland kwam. Enige wetenschappelijke onderbouwing hiervan zou uitsluitend mogelijk kunnen zijn via de empirie, zoniet via een explorerend sociografisch onderzoek. Resteert de eerste generatie die, als die niet verworden is tot een junk van hydraterende en gladmakende body-,face-and hairdress- creams, zeer gelaten en soms chagrijnig een ieder inclusief het jachtige bestaan observeert en veroordeelt.

Naar buiten toe is de Hindoestaanse gemeenschap in Nederland als zeer braaf aan te merken: Men is ondernemend, zo niet een loyale werknemer! Als een Hindostaan onder de zorg valt van een sociale zorgverzekeraar is er eerder sprake van “niet kunnen “ dan van “niet willen “ Aan het criminele milieu levert de Hindostaan ook niet bepaald een substantiële straatbeeld- verloederende bijdrage. Voor de eigen familie is men zeer bedacht en inventief op het gebied van de overleving en redzaamheid. Misschien is deze laatste een verklaring voor het feit waarom Hindostanen in het algemeen in publieke functies dis-functioneren omdat alle aandacht en zorg eerst naar de eigen familie, vrienden en kennissen uitgaat, tenzij men zich uitsloverig, pluimstrijkerig en hielenlikkerig wil opwerpen voor de Hollander. Aan deze laatste ligt vaak een edel motief ten grondslag.

Let men op de andere bevolkingsgroepen dan zou er volgens de recente CBS-gegevens een Nek-aan-nek-race kunnen bestaan tussen Surinamers en Turken op het gebied van het eigen ondernemerschap. Hoewel de Surinaamse gemeenschap in de CBS-weergave niet opgedeeld is in etniciteit, is in het algemeen bekend dat Hindostanen zich op het terrein van het eigen onder- nemerschap zeer verdienstelijk hebben gemaakt. Zelfs de drugshandel pakken ze uiterst subliem en subtiel aan. En een strafbaar feit dat in Nederland niet wettig en overtuigend is bewezen, is in de optiek van de strafwet dan ook niet gepleegd ! Heil Hindostaan !!

Bezien vanuit de gezins- en familie studie zijn er veel overeenkomsten aan te duiden tussen Hindostanen, Marokkanen en Turken. Een voorbeeld is de culturele uitwisseling, bestaande uit de traditionele juwelen- en klederdracht, enkele culturele attributen, muziek, cinematografie, etc. De bedilzuchtige houding van Marokkaanse – en Turkse mannen tegenover hun vrouwen komt gelukkig fragmentarisch overeen met die bij Hindostaanse mannen. Opvallend is in ieder geval wel dat de eensgezindheid die Moslims met elkaar hebben, zich bij Hindostanen ver laat zoeken. Een illustratief voorbeeld is de opzet en realisatie van confessionele accommodaties als moskeen, Mandirs etc.

De Islamgezindten krijgen ondanks hun onderlinge gekrakeel alles voor elkaar en verrijst binnen korte tijd de ene Moskee na de andere op diverse plekken in Nederland. Zelfs de Al Quaida deponeert een blanco cheque in de duitenzak. Hetzelfde zou niet gezegd kunnen/ mogen worden van Hindostanen terwijl volgens het financiële dagblad landen als India, Engeland, Zwitserland, Amerika en Canada krioelen van de Indiase Miljardairs. Kennelijk hebben Hindoes i.p.v. een God van het rijkdom (Laksmi?) het rijkdom als God. In dit geval heeft men inderdaad een bank voor het eigen geld nodig dan een huis voor God.

Rabin Gangadin