Home » Liefde & Relatie » Ergens in de verte…

Ergens in de verte…

Categorie: Liefde & Relatie

Hij. Het is 2 uur ‘s nachts en we liggen op bed, oh nee dat is van Guusje. Het is 2 uur s middags en hij zit in de trein op weg naar zijn date. Tegen beter weten in is hij toch gegaan. Ze hebben elkaar zo lang niet meer gesproken, zolang niet meer gezien. Het lijkt wel een eeuwigheid….

Terwijl de conducteur de passagiers attendeert om hun spullen niet te vergeten, probeert hij zonder al te veel aandacht op zich te vestigen een spraytje parfum mee te pikken. De trein stopt, de deuren gaan open en tijdens het uitstappen ziet hij haar staan. Hij wilt terug, instappen in de hoop, dat ze hem niet heeft gezien toch stapt hij uit en loopt naar haar toe.

‘Weet u misschien hoe laat het is?’ vraagt hij. Ze draait haar hoofd en hij ziet hoe ze probeert boos te kijken. Haar lange zwarte haren, haar iets te lang neus – waarmee hij haar vroeger plaagde – haar diepe ogen en haar mooie volle lippen, welke hij ooit had mogen kussen. Alles komt weer terug.. “U bent te laat meneer, die afspraak gaat u niet halen” zegt ze nog steeds met boos kijkende. “Jeetje, misschien wilt u mij gezelschap houden terwijl ik wacht op mijn trein terug?”. “Hmm, ik heb best wel honger zullen we een broodje halen” zegt ze en ze lopen naar buiten…

Hij moet zich inhouden om haar hand niet weer vast te pakken of in ieder geval aan te raken tijdens het lopen. Het voelde zo goed, zou het nog steeds zo goed voelen? ‘Nee’ denkt hij. We wisten dat het niet zo werken. Na zijn peptalk begint de twijfel zich weer meester van hem te maken. Waar gaan we naar toe? Lang om daarover na te denken heeft hij niet, want zijn date blijft opeens stilstaan. Hij stopt ook en pas als het te laat is weet hij wat er aan de hand is?

Zij. Hoewel ze zich erop verheugd heeft, begint nu het echt dichtbij komt er een twijfel op te spelen. Wat moet ik doen, wat moet ik aantrekken? We hebben elkaar zo lang niet meer gezien? Gaat hij me nog wel herkennen? Misschien komen we een bekende tegen, wat dan? Misschien wilt hij meteen weg? Dan hoort ze de klok 2 uur slaan en ze haast zich naar buiten op weg naar het station’.

Op het perron aangekomen weet ze al dat hij ook nu weer te laat gaat komen. Toen ze elkaar net kenden was hij er altijd 10 minuten van te voren. ‘Misschien beteken ik gewoon niet zoveel meer voor hem’ denkt ze en pikt een traantje weg. Tuut Tuut een SMS. Bij Schiphol is er een alien de trein ingestapt die geen kaartje had, daarom duurt het wat langer. Over 10 minuten heb je het genoegen om me weer te zien. Afz. ik

Als ze in de verte de trein ziet aankomen, kijkt ze nog een laatste keer in de spiegel. Nee, hij vindt me haar los mooier en op het allerlaatste moment besluit ze haar haar los te maken. Net op dat moment gaan de deuren open en ze kijkt snel de andere kant op. In de hoop dat hij ergens anders uitstapt.

“Weet u misschien hoe laat het is” hoort ze een bekende stem zeggen. Boos van het wachten zegt ze “U bent te laat, meneer, die afspraak gaat u niet halen”. Dan kijkt ze in zijn ogen enziet hoe hij haar aankijkt. Die lach, die geur… is het echt zo lang geleden? In plaats van dat hij zijn excuses aanbiedt, kijk hij zo lief. Ze wilt zijn hand pakken en hem een tik geven zoals ze dat vroeger deed. ‘Nee, dat was vroeger’denk ze.

‘Daar lopen we dan net als vroeger alleen niet meer hand in hand’ denkt ze. Nog steeds een beetje boos van het wachten is ze het komende gesprek al aan het voorbereiden. Totdat’ Nee, is dat Wilco? Oh nee en ze blijft stilstaan..

Devavratha

Binnenkort deel 2